29
مرداد
خواص درمانی عدس
خواص درمانی عدس
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل می باشد و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند
عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است؛ به طوری که مقدار پروتئین موجود در ۱۵گرم عدس، بسیار بیشتر از ۱۵ گرم گوشت گاو است.
عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامین‌های گوناگون از جمله ویتامین ب و مواد معدنی‌ای همچون آهن، کلسیم و فسفر است
عدس منبع بسیار خوبی از فیبرهای کاهش دهنده کلسترول‌اند که نه تنها کمک به کاهش کلسترول می‌کنند بلکه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قندخون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری می‌کنند
عدسها همچنین حاوی ۶ ماده معدنی مهم، ۲ ویتامین ب و همچنین پروتئین بدون، چربی می‌باشند
عدس به علت داشتن آهن، برای رفع کم‌خونی و افزایش شیر مادران شیرده مفید است.
عدس، لعاب‌دار است و به همین علت مصرف آن برای ناراحتی‌های روده‌ای توصیه می‌شود.
عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند .
برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .
برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید .
عدسها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب،یک ماده ژله مانندی در دستگاه گوارش ایجاد می‌کنند که سبب دفع صفرا (حاوی کلسترول ) می‌گردد و آن را به خارج از بدن می‌برد.
فیبر غیر قابل جذب عدس نیز نه تنها کمک به افزایش مقدار مدفوع و جلوگیری از یبوست میکند بلکه کمک به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سندرم روده‌ای تحریک پذیر و التهاب روده‌ای نیز میکند.
آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
پماد در عدس با سرکه برای رفع ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است
عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است .
عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .
آرد عدس بوداده تشنگی را قطع میکند ، معده را نیرو میبخشد صفرا را خاموش و هیجان خون را فرو مینشاند و حرارت را خاموش میکند
