اسپند شفا دهنده هفتاد بیماری

اسپند دارای خواص دارویی بسیاری است و گندزدایی می کند بو و دود دانه های اسپند اثر ضدعفونی کننده در هوا داشته و میکروب ها را از بین می برد

در التیام بیماری های پوستی جوشانده ریشه اسپند اثر بسیار زیادی دارد عفونت های پوستی خصوصا اگزما را درمان می کند و از بروز حساسیت های پوستی جلوگیری می کند دانه های اسپند خواب آور و معرق است اسپند نرم کننده سینه و ریه و همچنین زیاد کننده شیر مادر و ضد کرم کدو است

خوردن دانه های خشک اسپند همراه با کمی خاکشیر تقطیر ادرار و سستی ادرار را درمان می کند خوردن مخلویطی از دانه های اسپند وتخم رازیانه بی اختیاری ادرار و دفع شبانه ادرار را درمان می نماید البته برای درمان این بیماری باید از رژیم های خاص نیز پیروی نمود در مورد اول پرهیز از خوردن لبنیات و ترشیجات و در مورد دوم حتما باید ار معجون عسل و زرده تخم مرغ در صبحانه استفاده کرد

جوشانده اسپند در تسکین دردهای عصبی گوش توام با آب ترب و روغن زیتون بسیار موثر است البته به علت سمی بودن از مقدار بسیار کم در این جوشانده باید استفاده کرد چکاندن آب اسپند پخته شده در چشم پرخونی و قرمزی چشم را التیام می بخشد

طبیعت این گیاه گرم و خشک است خوردن اسپند برای بیماری های سرد دماغی و عصبی مفید است مصرف آن همراه با آب و یا آسیاب شده همراه با روغن حیوانی جهت رفع بی حسی و یا نقصان حس و حرکت اعضا و رعشه بسیار مفید می باشد کودکانی که به علت سستی کمر وضعف مثانه شب ها رختخواب خود را خیس می کنند یعنی شب ادراری دارن بهتر است هر شب مخلوطی از تخم رازیانه و اسپند از هر یک یک قاشق چایخوری بخورند و در ضمن صبح ها یک یا دو عدد زرده تخم مرغ و کمی عسل خالص خوب میل کنند برای رفع سنگینی گوش و کری گوش و صدای گوش می توانید اسپند را در آب ترب و روغن زیتون بجوشانید و سه قطره در گوش بریزید برای رفع اعتیاد به مواد افیونی می توانید مقداری دانه اسپند را بو داده کنید و بعد آن را خوب آسیاب کنید و با عسل مخلوط کنید و روزی سه حبه میل کنید

در گذشته در هند برای سفلیس و در آفریقا نیز برای تب از اسپند استفاده می‌کردند، گرچه مصرف خوراکی این گیاه می‌تواند مسموم‌کننده باشد، اما بعضی از افراد محلی در این کشورها هنوز از آن برای درمان آسم، کولیک، تب، سنگ‌های صفراوی، سکسکه، زردی، مالاریا، دردهای عصبی، پارکینسون، افتادگی رحم، روماتیسم و بیماری‌های ادراری تناسلی استفاده می‌کنند

معمولاً از گیاه اسپند بیشتر به عنوان خوشبوکننده هوا استفاده می‌شود و شکل خوراکی آن کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، چرا که مصرف ناصحیح آن باعث عوارضی چون تشنج، تهوع، سکسکه، ترشح بیش از حد بزاق و تضعیف سیستم اعصاب مرکزی می‌شود. سمی بودن این گیاه به اندازه‌ای است که حتی حیوانات هم با مصرف آن دچار مسمومیت می‌شوند و مواردی از مرگ و میر حیوانات نیز گزارش شده است. در قدیم برای کاهش تأثیر میزان سم گیاه اسپند آن را چند بار در آب خیس می‌کردند.