خواص باورنکردنی لبو

لبو پاک کننده عالی می باشد و می‌تواند معده را شستشو دهد و حکم مسهل را برای برخی افراد دارای یبوست دائمی دارد مفیدترین و بهترین بخش چغندر، برگ آن است و بعد ساقه‌های آن و بعد از آن ریشه که پخته آن لبو نام دارد قند ریشه چغندر برای مبتلایان به دیابت مضر است. خوردن پخته چغندر رعشه را معالجه می‌کند. برگ سرخ رنگ آن اگر خام با سرکه و خردل خورده شود طحال را باز می‌کند و ورم آن را فرو می‌نشاند. برای درد پشت و مثانه و امراض مقعد مفید است. آب برگ چغندر برای درد مفاصل و نقرس، سردرد و دندان‌درد مفید است. ضماد برگ با اسید بوریک باعث بهبود کک و مک و طاسی می‌شود. لبو به دلیل داشتن فیبر که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسیدفولیک، باید در سبد غذایی بیماران قلبی قرار گیرد. برگ گیاه به عنوان سبزی خام خورده می‌شود و پخته شده این گیاه غذایی لذیذ و مقوی برای کودکان و خانم‌های ضعیف است.

رمز ماندگاری رنگ قرمز لبو آن است که در حین پخت از کوتاه کردن انتهای ریشه و ساقه آن اجتناب کنید. لبو با آن جذابیت های خیره کننده همچون رنگ قرمز براق و مزه شیرین و دلچسبش میل به خوردن را بیشتر در ما بر می انگیزد تا شلغم! . رنگ قرمز لبو حکایت از سر درون دارد! چغندر قرمز وقتی می پزد، لبو نامیده می شود. بدی لبو این است که حجم زیادی شیرینی وارد بدن کرده و مصرف آن برای دیابتی ها مضر است، اما لبو هر چه قرمزتر باشد خواص آنتی اکسیدانی بیشتری دارد و قادر است از رسوب ذرات چربی در رگ ها جلوگیری کند و سختی عروق و بیماری های قلبی را کاهش دهد و با کنترل چربی خون ریسک ابتلا به کبد چرب را کاهش دهد. از سوی دیگر آنتی اکسیدان های لبو موجب تقویت سیستم ایمنی بدن شده و علاوه بر کمک به التیام سرماخوردگی نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر و پارکینسون دارد و مهم تر آن که برای درد مفاصل و نقرس مفید است خوب است بدانید آب لبو برای رفع التهاب مثانه و بیماری های پوست مفید است و فشار خون را تنظیم می کند و اگر آن را در فسنجان بریزید طعم و طبع این خورش را ملایم می کند. مصرف لبو در سالاد بر میزان اشتها می افزاید و بسیار ملین است

غیر از خود لبو، برگ‌های آن هم از نظر تغذیه‌ای مفید بوده و دم کرده آن به عنوان یک شربت آرامبخش و برگ‌های پخته آن مثل اسفناج همراه با ماست مصرف می‌شود. رنگ قرمز ادرار و مدفوع بعد از خوردن لبو به همین ماده یعنی بتائین مربوط است چون در بدن تجزیه نشده و دفع می‌شود. رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر ضمیر!» رنگ قرمز لبو هم نشان می‌دهد که این خوراکی سرشار از آنتی‌اکسیدان «لیکوپن» است. با آنتی‌اکسیدان‌ها و اثر آنها هم که آشنا هستید؛ همان عوامل از بین برنده رادیکال‌های آزاد، یکی از عامل‌های بروز انواع سرطان‌ها.

لبو سرشار از منیزیم، سدیم، پتاسیم و ویتامین ث بوده هر ۱۰۰ گرم آن دارای ۴۳‌کیلوکالری انرژی است. مقدار هیدرات کربن آن ۹۶/۹ گرم، فیبر رژیمی آن دو گرم، میزان چربی لبو هم نزدیک به صفر و مقدار پروتئین آن ۶۸/۱ گرم است. میزان پتاسیم موجود در ۱۰۰ گرم لبو ۳۰۵؛ فسفر ۳۸؛ منیزیم ۲۳ و کلسیم آن ۱۶ میلی‌گرم است.

آب لبو فقط برای خوشرنگ کردن سس سالاد یا بعضی از ترشی‌ها نیست، نوشیدن روزانه ۵۰۰ میلی‌گرم آب لبو باعث کاهش و کنترل میزان فشارخون شده و این اثر تا ۲۴ ساعت در بدن باقی می‌ماند. . لبو سرشار از فیبر رژیمی است؛ به همین دلیل هم باعث کاهش چربی خون شده و همین‌طور با پر کردن حجم معده مانع از پرخوری می‌شود.